[45] Do zobaczenia nigdy - Eric Lindstrom

★★★★★

Tytuł, który nadano tej książce w tłumaczeniu jest adekwatny do stanu Parker, bowiem dziewczyna straciła wzrok w wypadku samochodowym. Nie jest to nic przyjemnego i zapewne wielu z Was nie życzyłoby tego nawet najgorszemu wrogowi. Eric Lindstrom pisze na ten temat tak, aby każdy mógł choć trochę zrozumieć to, w jakiej sytuacji znajduje się główna bohaterka. Wiele przeżyła w swoim życiu, ale nie poddała się i brnie dalej jak burza. Ta książka w jakiś sposób może być nam bliska, gdyż ukazuje życie nastolatków oraz ich problemy. Styl pisania autora jest nad wyraz lekki, przez co przyjemny w czytaniu. 

Parker Grant w wypadku straciła wzrok, ale przede wszystkim mamę, sama była wtedy małym dzieckiem, a musiała sobie z tym jakoś poradzić. Wielkim wsparciem dla małej dziewczynki okazała się najważniejsza osoba w jej życiu - tata, ale nie można zapomnieć o jej przyjaciołach, którzy stali się dla niej jak rodzina. Do pewnego wydarzenia, gdy jej przyjaciel Scott zawiódł zaufanie i traci kolejną ważną dla siebie osobę. Parę lat później ojciec Parker popełnia samobójstwo, choć dziewczyna uparcie w to nie wierzy. Zostaje jej tylko Sarah, najlepsza przyjaciółka. Parker jest wybitnie dobrze napisaną postacią, szczera do bólu, uwielbiająca biegać, ale jej życie nie jest przecież kolorowe. Ukrywanie emocji po samobójstwie ojca to coś, czym kieruje się w życiu od dłuższego czasu. Gdzieś tam w środku nie może sobie poradzić z tymi wszystkimi rzeczami, które stały się w jej życiu. Sarah - najlepsza przyjaciółka to osoba, która raczej nie mówi za dużo o sobie i swoim dotychczasowym życiu, bardziej słucha problemów Parker, przez co dziewczyny mają przed sobą tajemnice. Z drugiej strony jest najlepszą osobą dla ślepej osoby, bo nie próbuje się nad nią litować i myślę, że dla Parker to jest najważniejsze. 

O bohaterach mogłabym Wam jeszcze więcej opowiedzieć, ale chcę byście sami poznali resztę z nich. Trudno jest sobie wyobrazić swoje życie bez jednego z najważniejszych zmysłów, jednak autor stara się nam to przybliżyć w jak najlepszy sposób. Czytając tą książkę można sobie zdać sprawę z tego, jak ślepi ludzie mają utrudnione życie i nie chodzi tu o sam fakt straty wzroku, ale fakt, że ludzie litują się z przymusu nad nimi, choć nieraz naprawdę nie potrzebują ich pomocy i czują się bezużyteczni przez takie zachowanie. Ja doskonale to rozumiem i sądzę, że każdy z Was również powinien to zrozumieć. Myślę, że Eric Lindstrom pokazuje doskonale jak obchodzić się z niewidomą osobą. 

Najpiękniejsze w tym wszystkim jest przesłanie tej historii. Tutaj mówi się dużo o odmienności, przyjaźni, bólu, stracie i przebaczeniu. Każda ta rzecz jest istotnie ważna w tej opowieści. Wydawać by się mogło, że to tylko książka o Parker, ale wszystkie te emocje też są ważne, liczą się tak samo, jak główna bohaterka. W niektórych chwilach doprowadza do śmiechu, aby następnie mówić o dość poważnych tematach. Prosta, ale jak magiczna książka wciągnie wszystkich, tego jestem pewna. Gorąco polecam tą opowieść, bo warto samemu chwilę o niej pomyśleć. 

Za książkę dziękuję Grupie Wydawniczej Foskal.

Pozdrawiam, 

Tori