[99] Czy ta autorka potrafi mnie jeszcze zaskoczyć? // Naznaczeni śmiercią - Veronica Roth

Powiedzmy sobie szczerze, nie przepadam za jej książkami. „Niezgodna” to najgorsza trylogia, jaką mogłam przeczytać. Nie podobają mi się bohaterowie, historia, nie interesują mnie ich losy. Są dla mnie obojętni. Co sprawiło zatem, że zaciekawiła mnie ta książka? Prawdopodobnie ciekawy tytuł, ciekawa fabuła. Wątek wyjęty z „Romea i Julii”, jednakże umieszczony w kosmosie, nie zaciekawiłoby to Was? Bo mnie zaciekawiło. Wreszcie coś, co nie przypominało mi „Igrzysk śmierci” napisanych przez inną autorkę. Nie mogłam się zatem oprzeć i zatem, gdy dostałam propozycję zrecenzowania drugiej części, wzięłam obie, chcąc przekonać się, czy autorka jest jeszcze w stanie mnie czymś zaskoczyć. Czy udało się jej?

Cyra to księżniczka, córka wodza plemienia Shotet, choć bardziej pasuje do niego tyran. Chroni bogatych ludzi, tylko im daje najlepszą żywność i leki, by nie zbuntowali się przeciwko niemu. Jego piękna żona to dyplomatka, która swoim uśmiechem potrafi przekonać ludzi z różnych planet do zawarcia pokoju. W tej rodzinie jest także syn, naznaczony okropną przepowiednią, jakoby miał zginąć z ręki kobiety. Kim zatem jest Cyra na tej planecie? Niezwykle niebezpieczną dziewczyną, która przez swój dar musiała szybko dorosnąć. Nurt — prastara siła, która znajduje się w każdym żywym organizmie dał jej moc krzywdzenia innych, jeden dotyk nie zabije człowieka, ale co się staje, gdy taka moc trafia do dziecka, które nie potrafi panować nad emocjami? Dlatego nasza bohaterka żyła w samotności. W plemieniu pełnym chciwości musiała dorosnąć, by stać się kimś na ich wzór. Silna postać, z pewnymi motywacjami, które zmieniają się pod wpływem fabuły i nieoczekiwanego spotkania. Poznajemy jej łagodniejsze strony i umiemy ją polubić. Jest bardziej prawdziwa niż postacie ze wcześniejszych książek Roth.

Akos to syn wyroczni narodu Thuvhe, który jak jego rodzeństwo ma pewien los, którego uniknąć nie można. Niezwykle pokojowo nastawiony do życia, nie musi walczyć, zaś może pobyć dzieckiem. Dopóki plemię Shotet pewnego dnia nie zamierza porwać go z jego bratem, by uczynić swoich więźniów, zmienić przeznaczenie. Chłopak zostaje zmuszony, by odbyć szkolenie, które na zawsze zmieni jego życie. Stanie się twardszy, a jego jedynym celem będzie ucieczka z bratem, by wrócić do swojej rodziny. Mój problem z Akosem był taki, że nie miałam pojęcia jak go rozgryźć. Martwił się o swojego starszego brata, którego chcę uratować, choć tak naprawdę nie widzimy, by tamten próbował robić to samo. Jest on na tyle postacią tragiczną, że nigdy nie traci nadziei, nie potrafi się poddać. Pragnie być kimś wielkim, mimo dokonanych zbrodni.

Oczywiście można się domyślić, że ta dwójka się ze sobą spotka, a ich losy skrzyżują się. To było do przewidzenia. Nawet nie winie za to autorki, bo nie był to narzucony wątek, jak „miłość od pierwszego wejrzenia”, a coś, co dorastało wewnątrz nich z wielu powodów. Sama akcja wydawała się ciekawa, pomimo że niektóre rozdziały wręcz mnie nużyły, reszta stała na naprawdę dobrym poziomie i nie mogłam się doczekać co będzie dalej. Punkt kulminacyjny historii jest świetny. Naprawdę jestem pod wrażeniem tego, jak autorka się rozwinęła. To, co tam opisała przechodziło moje wyobrażenia o tej opowieści, a ostatnia informacja dotycząca rodziny Cyry wbiła mnie w fotel. Tego akurat nie można było się spodziewać. Veronica Roth postawiła sobie bardzo wysoko poprzeczkę i jestem zaciekawiona czy potrafiła ją, chociaż utrzymać w „Spętanych przeznaczeniem”, których recenzja się pojawi dokładnie za dwa dni!

Jak podobała Wam się pierwsza część? Lubicie tę autorkę? A może chcecie dopiero przeczytać tę historię?

Za książkę dziękuję wydawnictwu Jaguar. 

Pozdrawiam serdecznie, 

Tori!